Teyemmüm; ellerinin içiyle yeryüzü cinsinden bir şeye vurup yüzünü yıkar gibi bir defa sıvazlamak, tekrar aynı şekilde vurup, sol eliyle sağ kolunu, sağ eliyle de sol kolunu dirseklerle beraber birer defa sıvazlamak ve bunları temizlenme niyyetiyle, yani rastgele değil de, teyemmüm kastıyla yapmaktır.
Teyemmümün farzı ikidir: niyyet ve yüzü
ve kolları sıvazlamak üzere, ellerle iki vuruş. Buna kısaca
"iki darp bir niyyet" denir.
Teyemmümün sağlam olabilmesi için; suyu
kullanmaktan aciz olmak, teyemmüm edecek şeyin temiz olması, teyemmüm
edilen organların heryerini sıvazlamak şarttır.
Toprak, kum, kiremit, tuğla; beton ve taş
gibi şeylerle, tozları olmasa dahi teyemmüm yapılır.
Cünüp, âdetli, lohusa ve abdestsizin teyemmümleri
aynıdır.
Su soğuk olduğu ve ısıtma
imkânı bulamadığı için, hasta olmaktan korkuyorsa gusul
yerine teyemmüm yapabilir, ama bu durumda abdest yerine teyemmüm yapamaz.
Gusul yerine teyemmüm eder ve ibadetler için ayrıca abdest alır.
Su bulunmadığı sürece teyemmüm
abdest gibidir, vakit girmeden de alınabilir ve onunla istenildigi kadar
namaz kılınabilir.
Teyemmüm yapmak isteyen kimsenin; su bulma
ihtimalı varsa, dörtbir yanına doğru bir ok atımı
kadar yeri araması, parası varsa normal olan fiyatla suyu satın
alması, su alabileceği bir kimsede su varsa istemesi gerekir. Su bulma
ihtimalı yoksa aramaz.
Teyemmüm edecek kimsenin, namazı vaktin
sonuna kadar geciktirmesi müstehap (hoş) tır. Belki su bulabilir.
Teyemmümü; abdesti bozan şeyler ve
abdeste yetecek kadar suyu kullanma imkânı bulunması bozar. Bu imkân,
namazda iken bulunursa o namaz batıl olur ve su ile alınmış
abdestle kılınması gerekir. Namaz bittikten sonra bulunursa,
tekrar kılması gerekmez.